Ercüment Ekrem Talu . Gün batarken. Ankara, Kültür Bakanlığı, 1990.

Ercüment Ekrem Talu, "Gün Batarken"de cephe gerisini, "Kan ve İman" da ise hem cephe hem de cephe gerisini ele almıştır. İşte, daha çok gazetecilik mesleğinden gelen ve büyük ölçüde müşahedeye, tecrübeye dayanan bu eserler, yazarın bizzat içinde yaşadığı olayların roman/andır, diyebiliriz. Çağdaşı birçok yazar gibi devrin tamamen olumsuz şartları Ercüment Ekrem Talu'yu da zaman zaman ümitsizliğe sürükler. Fakat "Gün Batarken" adlı bu eserini oğluna ithaf ettiğini ön-sözünde de belirttiği gibi, o, bu şartlar altında dahi "yeni bir gün doğacağına" inanır ve iman eder. Ercüment Ekrem Talu, devri sadece eserlerinde aksettirmekle de kalmaz, devrin elverişsiz şartlan altında üzerine düşeni de yapmağa çalışır. Mütareke yıllarına rastlayan "Hariciye Nezareti Matbuat Müdürlüğü" görevi sırasında, işgal ordularının kurmuş oldukları sansür kuruluna girerek Süleyman Nazif'in meşhur "Fırak-ı Irak" adlı eserinin el altından dağıtımını sağlar... Yine Süleyman Nazif'in "Kara Bir Gün" adlı makalesini sansür kurulundan geçirttiği için Fransız Divan-ı Harbi'nce ölüme mahkûm edilen Yüzbaşı Aziz Hüdai'yi ölümden kurtarır. Bu arada milliyetçi gazetelerin yayınına izin verdiğinden dolayı Arapyan Hanı'nda bir süre hapsolunur.