CARLOS RUIZ ZAFON. Lanetliler Şehri. Istanbul, Altın, 2010.

Bir yazar yazdığı hikâye karşılığında aldığı ilk birkaç kuruşu veya övgü dolu sözleri hiçbir zaman unutmaz, kendini beğenmenin tatlı zehrini unutmayacağı gibi. Aslında yeteneksiz olduğunu kimseye belli etmezse, hayalindeki edebiyatın ona başını sokabileceği bir çatı ve sıcak bir yemek sağlayacağını da aklından çıkarmaz, ama hepsinden önemlisi bir şeye, adının kesinlikle kendi ömründen daha uzun sürecek sefil bir kâğıt parçası üzerinde basılı kalacağına inanır. Bir yazar o anı hatırlamaya mahkûmdur, çünkü artık kaderi çizilmiştir ve ruhunun bir fiyatı vardır.