Jane Casey. Parafili. İstanbul, Olimpos Yayınları, 2015.

Bahçe sessiz, hava sakindi. Ağacın altında yatan kız kadar sakin. Çok sakindi. Kızın gözleri kapalıydı. Elleri yanında uzanıyor, avuçları yukarı bakıyordu. İpek gibi sarı saçları çimlere yayılmıştı. Üzerinde yattığı çimlerdeki çiçekler yıldızları andırıyordu. Çocuk elini uzattı ve kızın hâlâ soğumamış teninden yayılan sıcaklığı hissetti. Ay ışığında bile kızın yüzündeki kanı, boynunun etrafındaki morlukları, sarkmış göz kapaklarını, göz yuvalarındaki boşluğu görebiliyordu. Gözleri, beni unutma diyen masmavi gözleri gitmişti. Dudakları aralık, yüzü şişmişti. Kız çok güzel, hiç kimsenin asla olamayacağı kadar güzeldi. Mükemmeldi