David G. Gatling. Astrobiyoloji: Dünyada ve evrende yaşam. İstanbul, Metis, 2019.

Her ne kadar astrobiyoloji 1990'larda ön plana çıkmış olsa da, evrende yalnız olup olmadığımız sorusu binlerce yıllık bir geçmişe sahip. Sık sık Batı felsefesinin babası olarak adlandırılan Thales (MÖ 600), yaşamın ortaya çıktığı dünyaların çoğuBuğu fikrini benimsemişti. Daha sonra ise, maddenin bölünmez atomlardan oluştuğuna inanan Yunan atomcu ekolü -Leukippos'tan Demokritos ve Epikuros'a- bu "çoğulculuğu" desteklemişti . Demokritos'un takipçilerinden biri olan Metrodoros (MÖ 400) şöyle yazmıştı: "Nasıl ki koca bir tarlada yalnızca tek bir buğday başağının olması doğal değilse, sonsuz evrende de yalnızca bir canlı dünyanın bulunması doğal değildir." Ancak, antikçağ filozoflannın çoğulculuğuyla modem Mars'ta veya ötegezegenlerde yaşam kavrayışımızı eş tutmak doğru olmaz. Metrodoros'un yıldızların çok uzaktaki Güneş benzeri nesneler olduğundan haberi yoktu; onların yeryüzü atmosferinin neminden her gün yeniden oluştuklanna inanıyordu. Atomculann hayalierindeki meskun dünyalar soyut bir uzaydaki cisimlerdi, günümüzde paralel evrenler için düşünüldüğü gibi.